تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند

تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

شهرام درخت بود تو ولی ستاره ی ستاره ی دنباله دار... تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

‏من هیچی رو نچسبیدم تا تونستم مثل یه ادم مست و پاره از دست دادم، این هیچی که میگم رو فقط یه فاحشه میتونه درک کنه نه بقیه ادما که شاید بخاطر خود پسندیشون حتی به نظرشون هیچی خودشون از مال من گنده ترهوقتی اینجوری زندگی کنی مثل ادمی که تو خیابون داری میدویی یه سریا پشتت بی دلیل میانبرای همین همیشه گذشته پشتمه، مادر جنده همیشه میخواد بگیرتم بگه چرا داری میدویی بیا بریم اون یکی کوچه .همیشه هم از همون پشت هر کدوم نزدیکتر میشه حرف میزنه و من سعی میکنم همونجوری جوابشو بدم .هیچی ندارم ولی همیشه یه چشم ها و حافظه هایی که حتی شاید خودشون انداختن بیرون منو دنبالمن. + نوشته شده در شنبه سی و یکم تیر ۱۴۰۲ ساعت ۵:۲۲ ق.ظ توسط مــریـــم  |  تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

‏مدام باید خودمو از برق بکشم که فاز برندارم تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...